bir sokak tiyatrosu...

bugün bir sokak tiyatrosunda oynuyormuş gibi hissettim kendimi...

yalnız adamı oynadım. senaryo benimdi, yapımcı ben!

bir o sahnede, bir bu sahnede gösterdim kendimi boy boy!

fonda hikayemi anlatan boğuk bir ses, bana gizem katmıyor ki!

eğitim de almadan öncesinden, sahneye nasıl girdiğimi-nasıl çıktığımı da sorgulamadım!

olduğum gibi oynadım!

sonra bir baktım ki, aslında oynamıyorum, oluyorum! ben oldukça o bir yol oluyor ve ben yalnızlığı betimliyorum...

bir metnim olsa, belki de...

oyun olmasın da...