Hiç de uzak değil, hatta tam da dibimizde: Sulukule...
Bir sürü hikaye, bir sürü sancı dolu masal var Sulukule'de... Bunların hepsinin çocuklar üzerinden dinlenmesi apayrı...
Tek bir hikaye yeter aslında Sulukule'yi yaşamaya...
" Kentsel dönüşüm dediğimiz kısa bir süre içinde yapılır. Ama Sulukule'de bahsettikleri kentsel dönüşüm beş yıl sürdü travmalarıyla... "
Düşündüm bir an yirmi yaşındayım ve yaşadığım bütün zamanların dörtte birinden bahsediyorduk...
Sonra devam etti...
" Çocuklar her gün okula giderken döndüklerinde evlerini bulamama korkusunu yaşadılar. "
Çarpıcıydı!
Sulukule'deki hayat sokağa taşmışken, evlerinin olmamasının aslında sokağa taşan kültür-sanatın da sokaktan uzaklaşacağı anlamına gelmiyor muydu?
Ahhh Sulukule, çok derindesin... Dinlemeye çalışmak gerek, gelip seninle yaşamak gerek!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder